روش اتصال میگر به ترانس

جهت اتصال میگر به ترانسفورماتور باید نکات مهمی را در نظر گرفت. ترانسفورماتورها از نظر تکنولوژی، سطح ولتاژ، تعداد فاز، تعداد سیم پیچ، کاربری و غیره بایکدیگر متفاوت هستند. اتصال میگر و تست عایقی در هر ترانس باید با توجه به ساختار آن انجام شود. در نظر داشته باشید که نمی توان مقدار مشخصی از مقاومت عایقی را برای هر ترانس تعیین کرد.

پس از اتصال میگر به ترانس می توان مقاومت عایقی را به شکل نقطه ای یا IR اندازه گرفت. در هر تست باید مقدار مقاومت عایقی اندازه گیری شده به همراه دمای محیط ثبت شود. مقادیر قرائت شده باید با توجه به جدول های قبلی، برای دمای 20 درجه ی سانتی گراد اصلاح شوند. برای اندازه گیری مقاومت عایقی ترانس حداقل 1 دقیقه زمان در نظر گرفته یا اینکه مقدار مقاومت را هنگامی ثبت کنید که پایدار شده باشد. پایدار شدن مقاومت عایقی به میزان جریان های نشتی و زمان میرا شدن آن ها بستگی دارد.

در ترانس های توزیع معمولا از تست DAR استفاده می شود. این تست 1 دقیقه زمان برده و وضعیت عایق را مشخص می کند. برای تست PI ترانس باید زمان را به درستی تنظیم کنید. زمان تنظیمی باید به نحوی باشد تا جریان های نشتی، میرا شده باشند. معمولا تست PI ترانس در 10 دقیقه انجام می شود. اتصال میگر به ترانس در تست های DAR و PI یکسان است. برخی از دستگاه ها با تست PI می توانند مقدار DAR را نیز محاسبه کنند.

نکات مهم در اتصال میگر با توجه به عایق ترانس

ترانسفورماتورهای نصب شده در شبکه فشار متوسط با عنوان ترانس توزیع نیز شناخته می شوند. ترانس های توزیع از نظر تکنولوژی عایق به گروه های مختلفی تقسیم شده اند. نوع عایق و مقدار مقاومت عایقی در این ترانس ها با یکدیگر متفاوت است. ترانس های پرکاربرد در سطح فشار متوسط از نوع خشک و روغنی هستند.

کیفیت روغن موجود در ترانس های روغنی می تواند روی مقاومت عایقی کل تاثیر گذار باشد. با اتصال میگر و انجام تست در ترانس های روغنی می توان به کیفیت عایق و روغن پی برد. تاکید می شود که در ترانسفورماتور بدون روغن هرگز نباید تست عایقی انجام شود. این امر بعلت کمتر بودن مقاومت هوا از روغن ترانس است. همچنین تست های عایقی در ترانسفورماتور تحت خلاء یا وکیوم ممکن است باعث ایجاد آرک به زمین شود.

برای اندازه گیری مقاومت عایقی ترانس های روغنی باید میگر را به بوشینگ های فشار قوی و فشار ضعیف متصل کرد. ترانس های خشک فاقد بوشینگ بوده و می توان پراب های میگر را روی شینه های ورودی و خروجی قرار داد. در ترانس های روغنی می توان از میگر برای اندازه گیری مقاومت عایقی بوشینگ ها نیز استفاده کرد. در کل اتصال میگر به ترانس های خشک کمی راحت تر از ترانس های روغنی بوده ولی گام های یکسانی دارد.

نکات مهم در اتصال میگر با توجه به تعداد سیم پیچ ترانس

ترانس های توزیع و قدرت می توانند سیم پیچ های متفاوتی داشته باشند. از این منظر می توان ترانس ها را به دو گروه کلی تکفاز و سه فاز تقسیم کرد. ترانس های تکفاز دارای 2 بوشینگ یا نقطه ی اتصال در اولیه و 2 یا 3 بوشینگ در ثانویه هستند. ابعاد بوشینگ ها با توجه به سطح ولتاژ مشخص می شود. تکفاز بودن ترانس بیشتر به تعداد سیم پیچ های آن اشاره دارد. بوشینگ های ورودی ترانس های تکفاز با توجه به سطح ولتاژ آن می توانند بین یکفاز و زمین یا دوفاز قرار بگیرند.

ترانس های تک سیم پیچ در شکل های قدرت، تغذیه و اندازه گیری، تولید می شوند. ترانس قدرت برای تامین برق تکفاز به صورت محدود در شبکه های توزیع نصب می گردد. ترانس یا PT تغذیه به صورت خارجی و داخلی ساخته شده و توان پائین تری نسبت به ترانس های قدرت دارد. ترانس های تغذیه جهت تامین انرژی مورد نیاز یک دستگاه یا پست طراحی شده و ولت آمپر پائینی دارند. به عنوان مثال از ترانس های تغذیه برای تامین برق تابلوی کنترل ریکلوزر، سکشنالایزر، موتور سلول های زمینی، تغذیه رله های حفاظتی و غیره استفاده می شود. ترانس های ولتاژ اندازه گیری، با دقت بالا و جهت سنجش میزان توان مصرفی ساخته شده اند.

ترانس های سه فاز با توجه به نوع اتصال سیم پیچ ممکن است 3 یا 4 بوشینگ در هر سمت داشته باشند. به عنوان مثال یک ترانس فشار متوسط با اتصال مثلث به ستاره‌ی زمین شده در مجموع 7 بوشینگ خواهد داشت. ترانس های فوق دارای دو دسته سیم پیچ فشار قوی و فشار ضعیف هستند. اتصال میگر به ترانس های 2 سیم پیچ در 10 مدل انجام می شود. این مدل ها برای اندازه گیری مقاومت عایقی سیم پیچ ها نسبت به یکدیگر و نسبت به زمین طراحی شده اند.

ترانس ها می توانند بیشتر از 2 دسته سیم پیچ داشته باشند. به عنوان مثال در سطوح ولتاژ بالاتر، ترانس های 3 سیم پیچ نیز وجود دارد. اتصال میگر و اندازه گیری مقاومت عایقی ترانس های 3 سیم پیچ، مراحل و پیچیدگی های بیشتری خواهد داشت. از طرفی در ترانس های قدرت از تست های عایقی متنوعی برای تپ چنجر نیز استفاده می شود.

اتصال میگر به ترانس سه فاز با دو سیم پیچ

هدف از اتصال میگر به ترانسفورماتور های سه فاز به دست آوردن مقاومت عایقی سیم پیچ ها نسبت به یکدیگر و نسبت به زمین است. در ترانس های 2 سیم پیچ می توان تمام پروسه اندازه گیری مقاومت عایقی را در 10 گام انجام داد. توصیه می شود که پس از اتصال میگر تمام تست های مقاومت عایقی، تست DAR، تست PI و SV  ترانس انجام شود. نتایج این تست ها به همراه میزان رطوبت و دما را ثبت کنید تا کامل ترین روند اندازه گیری مقاومت عایقی ترانس را داشته باشد. روش های مختلف اتصال میگر به ترانس فشار متوسط با 7 بوشینگ عبارت اند از:

• مقاومت عایقی سیم پیچ فشار قوی به بدنه:
  • اندازه گیری مقاومت عایقی سیم پیچ فشار قوی به بدنه زمین شده
  • اندازه گیری مقاومت عایقی سیم پیچ فشار قوی به بدنه و سیم پیچ فشار ضعیف زمین شده
  • اندازه گیری مقاومت عایقی سیم پیچ فشار قوی با سیم گارد
• مقاومت عایقی سیم پیچ فشار ضعیف به بدنه:
  • اندازه گیری مقاومت عایقی سیم پیچ فشار ضعیف به بدنه زمین شده
  • اندازه گیری مقاومت عایقی سیم پیچ فشار ضعیف به بدنه و سیم پیچ فشار قوی زمین شده
  • اندازه گیری مقاومت عایقی سیم پیچ فشار ضعیف با سیم گارد
• مقاومت عایقی سیم پیچ ها نسبت به یکدیگر:
  • اندازه گیری مقاومت عایقی سیم پیچ فشار قوی نسبت به سیم پیچ فشار ضعیف با 2 سیم
  • اندازه گیری مقاومت عایقی سیم پیچ فشار قوی نسبت به سیم پیچ فشار ضعیف با سیم گارد
  • اندازه گیری مقاومت عایقی سیم پیچ فشار ضعیف نسبت به سیم پیچ فشار قوی با 2 سیم
  • اندازه گیری مقاومت عایقی سیم پیچ فشار ضعیف نسبت به سیم پیچ فشار قوی با سیم گارد

اندازه گیری مقاومت عایقی ترانس باید با میگر و ولتاژ مناسب انجام شود. نحوه انتخاب میگر، میزان ولتاژ خروجی و حداقل مقاومت های عایقی قابل پذیرش را می توانید در قسمت های قبل مطالعه کنید. در ادامه نحوه اتصال میگر در هر یک از روش های اندازه گیری مقاومت عایقی ترانس شرح داده شده است.

اتصال میگر به ترانس جهت اندازه گیری مقاومت عایقی سیم پیچ فشار قوی نسبت به بدنه

اتصال میگر به ترانس برای اندازه گیری مقاومت عایقی سیم پیچ فشار قوی به 3 شکل انجام می شود. تفاوت این تست ها در زمین کردن بخش های دیگر و استفاده از سیم گارد است. توصیه می شود که ترانس های جدید قبل از نصب تست شوند. پس از نصب ترانس و اتصال کابل ها می توانید اندازه گیری را تکرار کرده و مقادیر را ثبت کنید.

در صورت داشتن سوابق تست های قبلی، نیازی به باز کردن اتصالات فشار قوی در آینده نیست. اگر مقاومت عایقی ترانس، کابل ها و غیره در تست های بعدی تغییرات زیادی نداشته باشد، می توان آن را پذیرفته و در پرونده درج کرد. در صورت کاهش شدید مقاومت در تست های بعدی، باید تمام اتصالات ترانس باز شده و فقط مقاومت عایقی ترانس اندازه گیری شود. باز کردن اتصالات در تست های اضطراری و پس از تعمیر الزامی است.

1. اندازه گیری مقاومت عایقی سیم پیچ فشار قوی به بدنه زمین شده

در این تست از دو پراب لاین و زمین میگر استفاده می شود. برای اندازه گیری 2 سیمه نباید اتصال زمین بدنه ترانس را باز کنید. هنگام تست ترانس با میگر به یک اتصال زمین مناسب نیاز است. پس از طی مراحل بی برقی و انجام آزمایش ها باید هر سه بوشینگ فشار قوی اتصال کوتاه شود. سیم های اتصال کوتاه نباید با بدنه و دیگر قسمت ها ارتباط داشته باشند.

در گام بعدی باید بوشینگ های فشار قوی به سیم قرمز رنگ لاین میگر و بدنه ترانس به سیم مشکی رنگ زمین یا Earth میگر متصل شود. تمام اتصالات ترانس در این تست باز بوده و بوشینگ های فشار ضعیف آزاد هستند. در تصویر روش اتصال کوتاه کردن بوشینگ های فشار قوی و اتصال به سیم لاین را مشاهده می کنید.

پس از اتصال میگر می توانید تست ها را آغاز کنید. بعلت اتصال کوتاه بین بوشینگ های فشار قوی و اتصال داخلی ترانس، نیازی به جابجایی سیم لاین نیست. منظور از اتصال داخلی همان حالت ستاره یا مثلث بین کویل های ترانس است. در واقع با این تست مقاومت تمام سیم پیچ های فشار قوی نسبت به بدنه ترانسفورماتور اندازه گیری می شود. تست مقاومت عایقی بدون اتصال کوتاه بوشینگ ها ممکن است نتیجه ی درستی نداشته باشد.

در صورت پائین بودن مقاومت باید بر اساس شرایط و نتیجه تست تصمیم گیری شود. اگر ترانس قبلا برقدار بوده و تست شما مربوط به بازدیدهای دوره ای است، باید علت پائین بودن مقاومت را پیدا کنید. ممکن است تست به درستی انجام نشده و یا آلودگی و رطوبت در ترانس باشد.

مقاومت بسیار پائین پس از انجام تست های اضطراری یا پس از رخ دادن خطا معمولا به معنی از دست رفتن ترانس است. اغلب تست های اضطراری و خطا یک ریشه ی ظاهری یا حفاظتی دارند. از پدیده های ظاهری می توان به نشتی روغن و افزایش دما اشاره کرد. در صورت وخیم بودن شرایط ترانس یک بخش حفاظتی مانند ترمومتر، بوخلهتس، رله جریان زمین و جریان فاز وارد عمل شده و سیگنال آلارم یا تریپ صادر می کند.

2. اندازه گیری مقاومت عایقی سیم پیچ فشار قوی به بدنه و سیم پیچ فشار ضعیف زمین شده

اکتیو پارت ترانس های روغنی شامل هسته، سیم پیچ فشار ضعیف و سیم پیچ فشار قوی می شود. سیم پیچ فشار ضعیف بعلت کمتر بودن ولتاژ، روی هسته قرار می گیرد. سیم پیچ فشار قوی روی سیم پیچ فشار ضعیف قرار گرفته و فاصله ی بیشتری تا هسته دارد. ترتیب سیم پیچ ها باعث می شود تا هنگام اندازه گیری 2 جریان از میگر عبور کند. جریان اول مربوط به نشتی سیم پیچ فشار قوی به هسته است. جریان دوم از سیم پیچ فشار قوی به سمت فشار ضعیف برقرار می شود.

هنگام اندازه گیری مقاومت عایقی باید جریان های نشتی مزاحم را به حداقل رساند. توصیه شده است که تمام قسمت های غیر دخیل در اندازه گیری، حتما زمین شوند. هنگام اندازه گیری مقاومت عایقی سیم پیچ فشار قوی به هسته یا بدنه در ترانس می توان از این اصل استفاده کرد. به عبارت دیگر جهت اندازه گیری دقیق مقاومت عایقی و حذف جریان های مزاحم، می توان بوشینگ های فشار ضعیف را اتصال کوتاه و زمین کرد.

بوشینگ های فشار قوی مانند تست قبلی اتصال کوتاه بوده و به سیم لاین دستگاه متصل هستند. در این روش بوشینگ های فشار ضعیف نیز اتصال کوتاه شده و با بدنه ی ترانس به صورت مشترک به سیم زمین متصل خواهند شد. پس از اتصال میگر می توانید مقاومت عایقی و اندیس های DAR و PI را محاسبه کنید.

در این ویدئو که برگرفته از دوره تاسیسات فشار متوسط است روش اندازه گیری مقاومت عایقی سیم پیچ فشار قوی را مشاهده می کنید. در نظر داشته باشید که ترانس در این تست باید کاملا بی برق شود.

3. اندازه گیری مقاومت عایقی سیم پیچ فشار قوی با سیم گارد

در صورت وجود سیم گارد در دستگاه میگر می توانید از روش 3 سیمه استفاده کنید. اندازه گیری 3 سیمه توسط پراب های لاین، ارت و گارد انجام شده و بیشترین دقت را برای تحلیل وضعیت عایق دارد. از سیم سبز رنگ گارد برای حذف جریان های نشتی استفاده می شود.

طبق تصویر باید بوشینگ های فشار قوی را اتصال کوتاه و به سیم لاین متصل کنید. بوشینگ های فشار ضعیف نیز اتصال کوتاه می شوند ولی نباید هیچ گونه ارتباطی با زمین داشته باشند. جمپرهای اتصال کوتاه باید بدون تماس با بدنه و دیگر قسمت ها بوده و در نهایت به سیم گارد میگر متصل شوند. بدنه ترانس به تنهایی به پراب مشکی رنگ میگر با عنوان زمین متصل شده و اندازه گیری ها انجام می شود.

توجه داشته باشید که نحوه اتصال میگر به ترانس تاثیری در تنظیمات میگر و روش های اندازه گیری مقاومت عایقی مانند IR، PI، DAR ندارد. می توانید سیم پیچ فشار قوی ترانس را با سه روش ذکر شده اندازه گیری کرده و میزان مقاومت ها و اندیس ها را با یکدیگر مقایسه کنید.

اتصال میگر به ترانس جهت اندازه گیری مقاومت عایقی سیم پیچ فشار ضعیف نسبت به بدنه

ولتاژ میگر باید بر اساس ولتاژ نامی تجهیز انتخاب شود. با جابجایی میگر و اتصال آن به سیم پیچ فشار ضعیف، باید از ولتاژ کمتری استفاده کنید. مقاومت عایقی سیم پیچ فشار ضعیف با سیم پیچ فشار قوی متفاوت خواهد بود. اندازه گیری مقاومت عایقی سیم پیچ فشار ضعیف ترانس نسبت به بدنه در 3 مدل انجام می شود. قبل از اتصال میگر به ترانسفورماتور حتما مسائل ایمنی را مد نظر قرار دهید.  تاکید می شود که هنگام اندازه گیری مقاومت عایقی سمت فشار ضعیف نباید هیچ مسیری بین سیم پیچ و زمین وجود داشته باشد. در تست پذیرش باید تمام کابل های بخش LV باز باشند. در تست های بعدی حداقل باید ارتباط نول با زمین قطع شده یا کابل نول از روی بوشینگ به صورت کامل باز شود. در صورت کاهش شدید مقاومت باید ارتباط کابل های فاز نیز باز و تست تکرار گردد.

1. اندازه گیری مقاومت عایقی سیم پیچ فشار ضعیف به بدنه زمین شده

در ساده ترین حالت می توان بوشینگ های فشار ضعیف ترانس را اتصال کوتاه و به سیم لاین متصل کرد. هنگام تست باید بدنه ترانس دارای اتصال زمین مناسب بوده و به سیم مشکی رنگ میگر متصل شود. در این حالت بوشینگ های فشار قوی آزاد خواهند بود. نحوه اتصال میگر به ترانس جهت اندازه گیری مقاومت سیم پیچ فشار ضعیف نسبت به هسته یا بدنه را در تصویر مشاهده می کنید.

2. اندازه گیری مقاومت عایقی سیم پیچ فشار ضعیف به بدنه و سیم پیچ فشار قوی زمین شده

جهت افزایش در دقت اندازه گیری 2 سیمه می توان بوشینگ های فشار قوی ترانس را اتصال کوتاه و زمین کرد. طبق تصویر بوشینگ های فشار ضعیف به سیم قرمز رنگ لاین متصل می شوند. در ادامه مجموع بدنه ی ترانس و بوشینگ های فشار قوی به سیم زمین میگر متصل شده و اندازه گیری ها انجام می شود.

3. اندازه گیری مقاومت عایقی سیم پیچ فشار ضعیف با سیم گارد

جهت اندازه گیری با میگر 3 سیمه می توانید از اتصال زیر استفاده کنید. در این روش سیم پیچ فشار ضعیف اتصال کوتاه شده و به سیم قرمز رنگ لاین متصل می شود. بوشینگ های فشار قوی اتصال کوتاه شده و نباید هیچ گونه ارتباطی با زمین داشته باشند. اتصال مجموع بوشینگ های فشار قوی به ترمینال سبز رنگ گارد را در تصویر مشاهده می کنید. اتصال بدنه ترانس به سیم مشکی رنگ میگر مانند مراحل قبل است.

اتصال میگر به ترانس جهت اندازه گیری مقاومت عایقی سیم پیچ ها نسبت به یکدیگر

سیم پیچ های فشار قوی و فشار ضعیف روی هم قرار داشته و نسبت به یکدیگر عایق هستند. به منظور اندازه گیری مقاومت عایق بین سیم پیچ های HV و LV می توانید از چهار گروه زیر استفاده کنید. این گروه بندی ها بر اساس تعداد پراب های میگر و سیم پیچ تحت تست مشخص شده اند.

1. اندازه گیری مقاومت عایقی سیم پیچ فشار قوی نسبت به سیم پیچ فشار ضعیف با 2 سیم

اندازه گیری مقاومت عایقی سیم پیچ فشار قوی نسبت به سیم پیچ فشار ضعیف در این نمونه به شکل 2 سیمه است. کافی است بوشینگ های فشار قوی را اتصال کوتاه کرده و به سیم قرمز رنگ لاین متصل کنید. بوشینگ های فشار ضعیف نیز اتصال کوتاه شده ولی از بدنه ترانس مجزا خواهند بود. بوشینگ های LV باید به سیم مشکی رنگ متصل شده و تست ها انجام شود.

2. اندازه گیری مقاومت عایقی سیم پیچ فشار قوی نسبت به سیم پیچ فشار ضعیف با سیم گارد

در اندازه گیری مقاومت عایقی HV/LV به شکل دو سیمه، مقداری از جریان میگر به سمت بدنه و هسته هدایت می شود. برای افزایش دقت اندازه گیری می توان از سیم گارد میگر استفاده کرد. در این حالت بدنه ترانس باید از سیستم زمین جدا شده و به سیم گارد متصل شود. در تصویر نحوه اتصال سیم پیچ فشار قوی به سیم لاین، سیم پیچ فشار ضعیف به سیم ارت و بدنه ترانس به سیم گارد را مشاهده می کنید.

3. اندازه گیری مقاومت عایقی سیم پیچ فشار ضعیف نسبت به سیم پیچ فشار قوی با 2 سیم

تفاوت این تست جابجایی سیم های لاین و ارت میگر است. همانطور که مشاهده می کنید بوشینگ های LV اتصال کوتاه شده و به سیم لاین متصل شده اند. این کار در بوشینگ های HV نیز انجام شده ولی از سیم ارت میگر استفاده شده است. هر دو گروه HV و LV باید از زمین ایزوله باشند. اندازه گیری مقاومت عایقی سیم پیچ فشار ضعیف به سیم پیچ فشار قوی یک حالت تائیدی داشته و باید بر اساس ولتاژ سیم پیچ فشار ضعیف انجام شود.

4. اندازه گیری مقاومت عایقی سیم پیچ فشار ضعیف نسبت به سیم پیچ فشار قوی با سیم گارد

جهت افزایش دقت اندازه گیری مقاومت عایقی سیم پیچ فشار ضعیف به فشار قوی می توان از سیم گارد استفاده کرد. در این حالت نیز بدنه ترانس باید از زمین جدا و به سیم سبز میگر متصل شود.

اتصال میگر به ترانس سه فاز با سه سیم پیچ

سیم پیچ سوم ترانسفورماتور اغلب با عنوان سیم پیچ ثالثیه شناخته می شود. این سیم پیچ کاربری های مختلفی داشته و باید وضعیت عایق آن نیز بررسی شود. با اضافه شدن یک سیم پیچ دیگر به ترانس، روش های اتصال میگر و تست عایقی افزایش پیدا می کند. با اتصال میگر به ترانسفورماتور می توان مجموعه تست های زیر را انجام داد:

• اندازه گیری مقاومت عایقی بین سیم پیچ فشار قوی و مجموعه ی زمین شده ی فشار ضعیف و سیم پیچ سوم
• اندازه گیری مقاومت عایقی بین سیم پیچ فشار ضعیف و مجموعه ی زمین شده ی فشار قوی و سیم پیچ سوم
• اندازه گیری مقاومت عایقی بین سیم پیچ فشار قوی و فشار ضعیف و سیم پیچ سوم با زمین
• اندازه گیری مقاومت عایقی بین سیم پیچ سوم و مجموعه ی زمین شده ی فشار قوی و فشار ضعیف

اتصال میگر به ترانس تکفاز

شبکه توزیع یا فشار متوسط در برخی از کشورها مانند آمریکای شمالی به صورت چهار سیمه است. برای تبدیل ولتاژ در شبکه های چهار سیمه از ترانس های تکفاز استفاده می شود. این ترانس ها دارای دو بوشینگ ورودی بوده و بین یکی از فازها و هادی خنثی شبکه فشار متوسط قرار می گیرند. سیم پیچ ثانویه ی ترانس های تکفاز دارای 3 بوشینگ بوده و یک منبع تغذیه‌ی تکفاز سه سیمه به شکل 120/240 ولت ایجاد می کند. خروجی میانی ترانسفورماتور تکفاز نقش هادی خنثی یا نول را در شبکه‌ی فشار ضعیف دارد.

در تصویر زیر نحوه تست سیم پیچ فشار قوی و فشار ضعیف ترانس تکفاز را مشاهده می کنید. سیم پیچ اولیه با حروف H1 و H2 و سیم پیچ ثانویه با حروف X1 و X2 و X3 مشخص شده است. خروجی های میگر نیز به ترتیب G سیم گارد، L سیم لاین و E سیم ارت می باشد. توجه داشته باشید که بوشینگ سیم پیچ های فشار قوی و فشار ضعیف به صورت مجزا و از بیرون ترانس به یکدیگر وصل یا اتصال کوتاه شده اند.

اتصال میگر به ترانس های تکفاز مانند ترانس های سه فاز است. در این روش نیز سیم پیچ ها اتصال کوتاه شده و نسبت به بدنه و یکدیگر تست می شوند. اتصالات شرح داده شده در تصویر عبارتند از:

1. اندازه گیری مقاومت عایقی سیم پیچ فشار قوی به بدنه با سیم پیچ فشار ضعیف زمین شده
2. اندازه گیری مقاومت عایقی سیم پیچ فشار قوی به بدنه با سیم پیچ فشار ضعیف گارد شده
3. اندازه گیری مقاومت عایقی سیم پیچ فشار ضعیف به بدنه با سیم پیچ فشار قوی زمین شده
4. اندازه گیری مقاومت عایقی سیم پیچ فشار ضعیف به بدنه با سیم پیچ فشار قوی گارد شده
5. اندازه گیری مقاومت عایقی سیم پیچ های اولیه و ثانویه نسبت به هم

در تصویر e، پاراپ های لاین و زمین را برای اندازه گیری مقاومت عایقی بین سیم پیچ فشار قوی و فشار ضعیف جابجا کنید. گزینه های a، c و e بیشترین استفاده را در اندازه گیری مقاومت عایقی ترانس های تکفاز دارند. اتصالات b و d بعلت استفاده از سیم گارد، نتایج دقیق تری ارائه می کنند. مقاومت عایقی به دست آمده از اتصالات a و b غلب با اتصالات c و d برابر است.

اتصال میگر به اتو ترانسفورماتور

بین سیم پیچ های فشار قوی و فشار ضعیف اتو ترانسفورماتور، کوپل های الکتریکی و مغناطیسی وجود دارد. با توجه به ارتباط الکتریکی بین سیم پیچ ها می توان با یک تست وضعیت عایق را بررسی کرد. برای تست مقاومت عایقی اتو ترانسفورماتور دو سیم پیچ کافی است بخش فشار ضعیف و فشار قوی را به هم متصل کرده و نسبت به زمین تست کنید.

برای تست اتوترانسفورماتور باید ولتاژ میگر را به درستی انتخاب کنید. جهت کسب اطلاعات بیشتر می توانید به کاتالوگ های شرکت سازنده مراجعه کرده و یا تست را با ولتاژ کمتر یا برابر با قسمت LV انجام دهید. در نظر داشته باشید که اتو ترانسفورماتورها دارای تپ چنجر و دیگر قسمت های حساس هستند.

برخی از اتو ترانسفورماتورها دارای سه سیم پیچ هستند. در این مدل ارتباط بین سیم پیچ اولیه و ثانویه برقرار بوده ولی سیم پیچ ثالثیه به شکل مستقل است. تست اتو ترانسفورماتور سه سیم پیچ با میگر در سه مرحله ی زیر انجام می شود:

• اتصال سیم پیچ فشار ضعیف و فشار قوی به هم و اندازه گیری با سیم پیچ سوم زمین شده
• اتصال سیم پیچ فشار ضعیف و فشار قوی و سوم به هم و اندازه گیری با زمین
• سیم پیچ سوم با مجموعه ی فشار قوی و فشار ضعیف و زمین

این وب سایت دارای مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بوده و هر گونه کپی و نسخه برداری و انتشار مجدد اطلاعات آن غیرمجاز است. لطفا در صورت مشاهده هرگونه سوء استفاده ما را مطلع کنید.